Πάμε πλατεία;

Πάμε πλατεία;

Είναι ένα ερώτημα των ημερών.
Που γεννάει, όμως, άλλα ερωτήματα.

Ποιος οργάνωσε το "κίνημα" αυτό;

Όλοι ξέρουμε ότι είναι μια αντιγραφή, ένα copy –paste, μια "μόδα", που ξεκίνησε από τη Βόρεια Αφρική, πέρασε στην Ισπανία κι έφτασε κι εδώ. Είναι πριμοδοτούμενο από τον αστικό και φιλοκυβερνητικό τύπο, σε αντίθεση με τα οργανωμένα κινήματα των διαδηλώσεων, των απεργιών,  των ακτιβισμών που κατασυκοφαντούνται, εδώ και πολλά χρόνια τώρα.

Ο ίδιος ο Πάγκαλος, αν και αποτελεί κεντρικό στόχο της πλατείας, δεν δείχνει καθόλου ενοχλημένος, αφού δήλωσε «…η εκτόνωση δεν είναι κακό πράγμα. Συμπαθητικό πράγμα είναι»!

Πρόκειται για μια κινητοποίηση από το internet, "αγνώστου" οργανωτή…
Σίγουρα, ο οργανωτής δεν είναι ο "κανένας", που αρέσκεται να λέει και γνωστός κωμικός…

Patrick Le Hyaric: Να μην αφήσουμε την Ελλάδα στα χέρια της τραπεζικής χούντας!

Ο Patrick Le Hyaric, Γάλλος δημοσιογράφος,                       διευθυντής της εφημερίδας "L'Humanité" και ευρωβουλευτής,     επικεφαλής του ψηφοδελτίου του Αριστερού Μετώπου               της Γαλλίας (Front de Gauche),                                           παίρνει θέση για την "κρίση" στην Ελλάδα                                                            και ζητάει την αλληλεγγύη των ευρωπαϊκών λαών.

Εκκλησία και Πολιτεία – Η κάρτα του πολίτη

Ο λόγος του π. Αρσένιου Βλιαγκόφτη

Δεν έχω κάποια σχέση με την εκκλησία ούτε καν με τη θρησκεία. Αυτό, όμως, δεν αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα στο να παρακολουθώ τις θέσεις και τις απόψεις των θρησκευόμενων και να χειροκροτώ όταν τις βρίσκω θετικές και αξιόλογες.

Άλλωστε τα ζητήματα πίστης είναι ζητήματα εσωτερικής περιπλάνησης και πνευματικής αναζήτησης του κάθε ανθρώπου, απολύτως προσωπική διαδικασία και επιλογή… 

Δεν έχει κανείς δικαίωμα  να λοιδορήσει κανέναν, για τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις ή για την απουσία τους.

Ο λαός και τα τζάκια, τότε και τώρα

1821- 2011: Δύο ιστορικές στιγμές για την Ελλάδα, με 190 χρόνια απόσταση αλλά με καμία διαφορά.

Το μόνο που αλλάζει είναι τα ονόματα. Και το μόνο που λείπει σήμερα είναι η επανάσταση.

Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να κάνετε παράλληλες σκέψεις

Θα νομίσετε ότι πρόκειται για το σήμερα, αν στη θέση των Τούρκων βάλετε την Ε.Ε. και στη θέση των κοτζαμπάσηδων τα σύγχρονα τζάκια και τους εκφραστές τους.

Στον ανεπαρκέστερο πρωθυπουργό της Ελλάδας!

"ΚΑΙΓΟΜΑΙ" με Ταξίμι και Αμανέ - ΕΥΘΑΛΙΑ ΛΩΛΟΥ Live

Ένας στόχος για την αγανάκτηση

Σύνταξη του Patrick Apel-Muller

Είμαστε μαζί τους! Με το θυμό τους, με την επιθυμία τους να ξαναπάρουν τη ζωή τους, να ξεφύγουν από τη σιδερένια μπότα που τους επέβαλαν οι αγορές,  για να ονειρευτούν ένα μέλλον πιο ελεύθερο.

FIDEL recounts: "CHE" (Ο Φιντέλ αφηγείται: ο "Τσε")

                 

                                                                                                           Α΄ ΜΕΡΟΣ

  Β΄ ΜΕΡΟΣ

Ελλάδα: «Το μνημόνιο είναι αντισυνταγματικό"

Αθήνα, ο ειδικός απεσταλμένος.

Το ελληνικό χρέος, αυτό το ίδιο που είχε χρησιμοποιηθεί για την κερδοσκοπία και που έχει χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα για την εφαρμογή μιας άνευ προηγουμένου λιτότητας, βρίσκεται στο επίκεντρο των συζητήσεων στην Αθήνα. Το μνημόνιο, που υπογράφηκε 5 του Μαΐου 2010, από την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου με την Τροϊκα (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ΔΝΤ), εγκρίθηκε στις 7 Μαΐου ... ενώ λίγοι βουλευτές υπήρχαν στη συνεδρίαση.

Σήμερα, ένα νέο μέτωπο ανοίγει για να καταγγείλει το σύμφωνο: να προσβάλει τη συνταγματικότητά του.

Η άκρατη σεξουαλικότητα των Σοσιαλιστών!

   Το PS αποκλείει τον γερουσιαστή Jaques Mahéas, που καταδικάστηκε            για σεξουαλική παρενόχληση;

Για πράξεις που χρονολογούνται από 2002, ο Jacques Mahéas, γερουσιαστής, και σοσιαλιστής δήμαρχος του Neuilly-sur-Marne (Seine-Saint-Denis) καταδικάστηκε τον Μάρτιο του 2010 για σεξουαλική επίθεση εναντίον μιας πρώην δημοτικής υπαλλήλου. Δεκαπέντε μήνες μετά την καταδίκη του, το Σοσιαλιστικό Κόμμα έχει αποφασίσει να συγκαλέσει την Επιτροπή του των Διαφορών για να μελετήσει το θέμα της "συμμετοχής" του στο κόμμα.

Ο εκλεγμένος σοσιαλιστής πιστεύει ότι πληρώνει, αναδρομικά, για την υπόθεση Strauss-Kahn.

"ΕΞΟΡΙΣΤΕΣ" - Συνεξόριστες

Ίσως να γνωρίζετε κάποια από τα ονόματα, ίσως να έχετε συναντήσει κάποιες από αυτές -όπως κι εγώ είχα την τιμή-
ίσως πάλι για κάποιους να είναι η μάνα ή η γιαγιά...

Τιμή στις γυναίκες
αυτές της Ελλάδας
που υπέφεραν τόσα
από την αστική εξουσία,
για τις ιδέες
της ελευθερίας
και της δημοκρατίας!
Σας παραθέτω

όλα τα ονόματα,
όπως τα κατέγραψε
στο βιβλίο της
η Μαριγούλα Μαστρολέων.
Για να περάσουν στην αιωνιότητα!

Α	Β	Γ
Αγάλου Ελένη	Βανδώρου Κάτε	Γαβριηλίδου Νίτσα
Αγριγιαννάκη	Βανταράκη	Γαλάνη 'Αννα
Αδαμίδου Τζένη	Βαριεμέζη Λίτσα	Γαλέου Μαρίκα
Αθανασιάδου Ζωή

"ΕΞΟΡΙΣΤΕΣ" - Αρπαγή των παιδιών

                               

     Και μια μέρα το πρώτο δεκαήμερο του Ιούνη, ακριβή ημερομηνία δε θυμάμαι, ξυπνήσαμε το πρωί και είδαμε μια αλλιώτικη συμπεριφορά από τις άλλες μέρες, από τον Μπα­τζάρα που ήταν αγριεμένος και από τους άλλους χωροφύλα­κες. Όλες μας καταλάβαμε πως κάτι ετοιμάζουν.
Αλλά τι;

      Δεν άργησε όμως να φανεί. Κατά τις δέκα η ώρα, βλέπουμε δυο αυτοκίνητα, καμιόνια, έρχονται και μπαίνουν στο προαύ­λιο. Σε λίγο μπαίνει μέσα στο κτίριο ο διοικητής με τον Μπατζάρα και λέει: «Όλες οι μωρομάνες στο χολ, με τα παιδιά τους». Μαζεύτηκαν και άρχισε να τους λέει: «Η μητέρα Ελλάδα αισθάνεται υποχρέωση απέναντι στα ελληνόπουλα που κινδυνεύουν δίπλα στις μάνες βουλγάρες που τα δηλητη­ριάζουν με τον κομμουνισμό, γι' αυτό
θα τα πάρουμε να τα περισώσουμε».

      Μόλις ακούστηκε αυτό, άρχισαν και τα πρώτα κλάματα των μεγάλων παιδιών που κατάλαβαν. 'Αρχισε η δραματική στιγμή. Έπερναν τα παιδιά από την αγκαλιά της μητέρας και τα φόρτωναν στα καμιόνια. Μπορείτε να φανταστείτε τη σκηνή αυτή; Από μέσα φώναζαν οι μάνες και από έξω φώ­ναζαν και έκλαιγαν τα παιδιά. Πήραν κι απ' το δεύτερο κτίριο. Έκλεισαν τα καμιόνια κι έφυγαν. Και αυτή τη στιγμή που που γράφω, ύστερα από τόσα χρόνια, έχω τις φωνές τους στ' αυτιά μου. Και των παιδιών και των μανάδων.

     

       Όσο ήμαστε εξορία, ποτέ δεν έμαθαν οι μανάδες πού τα είχαν τα παιδιά τους.
Τα είχαν πάει στα αναμορφωτήρια της Φρειδερίκης. Όταν βγήκαν οι μάνες, παιδεύτηκαν δυο και τρία χρόνια για να μπορέσουν να τα πάρουν. Τα λίγο μεγα­λούτσικα είχαν μεγαλώσει και σε ορισμένα είχαν καταφέρει και τους είχαν κάνει πλύση εγκεφάλου. Συναντιόμαστε καμιά φορά και μας έλεγαν οι μάνες τι τραβάνε για να τα συνεφέρουν.

Bluesphorus - Istiklal Trio

από το Ισραήλ

ΜΝΗΜΕΣ: Μαριγούλα Μαστρολέων

  

 Το κείμενο αυτό
 είναι αφιερωμένο

 στη μνήμη

 του Γρηγόρη και

 της Μαριγούλας Ζέρβα.

 (Αγαπητοί Μηνά  Μαστρολέων

 και Λία Πληθάρα,

 αν τύχει
 και το διαβάσετε,
 να ξέρετε
 δεν σας ξεχνάμε…)

Κι ενώ οι Έλληνες "αγανακτούν" κι επειδή ήθελα να κοντράρω το μνημόνιο, σε προσωπικό επίπεδο –έτσι για να μην τρελαθούμε δηλαδή- άρχισα να περιδιαβαίνω τις ιστοσελίδες και να ψάχνω για  …αυτοκινούμενο.

Να δώσω τα ρέστα μου, με λίγα λόγια, για να γυρίσω τον κόσμο, αντί να περιμένω το κανόνι των τραπεζών!

Κι εκεί πάνω στο σερφάρισμα, τσάαακ… ήρθαν και μου κόλλησαν στο μυαλό κάτι μνήμες! Λες κι ήθελαν να μου βάλουν ενοχές για τις …καταναλωτικές μου σκέψεις.

Όταν ο Χατζηδάκις είχε κέφια: "Η ΥΠΟΓΑ"

Ο Χατζηδάκης λάτρεψε το ρεμπέτικο.

«…Αυτά τα τραγούδια είναι τόσο κοντινά σε μας και σε τέτοιο σημείο δικά μας, που δεν έχουμε νομίζω σήμερα τίποτ' άλλο για να ισχυριστούμε το ίδιο…. Το ρεμπέτικο κατορθώνει με μια θαυμαστή ενότητα, να συνδυάζει το λόγο, τη μουσική και την κίνηση. Απ΄ τη σύνθεση μέχρι την εκτέλεση, μ’ ένστικτο, δημιoυργούνται οι προϋποθέσεις για τnν τριπλή αυτή εκφραστική συνύπαρξη, που ορισμένες φορές, σαν φτάνει τα όρια της τελειότητας, θυμίζει μορφολογικά την αρχαία τραγωδία...»,  θα πει μεταξύ άλλων, σε διάλεξή του το 1946, στο Θέατρο Τέχνης, και θα ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων στη συντηρητική ελληνική αστική κοινωνία.

Ακροβατώντας στα όρια   

ανάμεσα στον ύμνο και την προσβολή, τολμώ να παρουσιάσω μια μίξη της «Περσεφόνης» με την «Υπόγα».

Η ιδέα προέκυψε τυχαία, όταν ο φίλος μου ο GIK, ενώ έπαιζε με το μπουζούκι του το πρώτο, ενστικτωδώς μεταπηδούσε στο δεύτερο!

αγγούρια και ...αγγούρια

Μολυσμένα αγγούρια με το θανατηφόρο βακτήριο Escherichia coli, εδώ και λίγες μέρες στην Ευρώπη. Αλλά ποια Ευρώπη? Γερμανία, Αγγλία, Δανία, Σουηδία, Αυστρία, Γαλλία και  Ελβετία. Στο βορρά, λοιπόν.

Κι από πού προέρχονται αυτά τα αγγούρια? Θα φανταζότανε κανείς πως τα στέλνει ο ευρωπαϊκός νότος ως …ανταπόδοση για το μεγάλο αγγούρι που του έχουν σερβίρει εδώ και ένα χρόνο! Και μάλιστα θα πρόκειται για ειδική παρτίδα, αφού στο νότο δεν παρατηρήθηκε κανένα κρούσμα. Και θα το ευχαριστιόμουνα πολύ -θεέ μου σχώρα με- αν ήταν έτσι…Αμ δε! Τι κι αν η Κομισιόν  δείχνει την Ισπανία κι οι Ισπανοί ωρύονται για τη ζημιά στους παραγωγούς τους, τι κι αν προσπαθούν να βρουν το ύποπτο ισπανικό αγγούρι στα εργαστήριά τους, δεν προκύπτει…Μα, επιτέλους ποιος παρήγαγε αυτά τα αγγούρια? Ο κανένας, που θα ’λεγε κι ο Λαζόπουλος? Μήπως την κάναμε εμείς τη δουλειά? Μα θα μας είχαν ξεσκίσει -με το συμπάθιο-. Μήπως οι Ιταλοί? Και γιατί να το φορτώσουν στους Ισπανούς? Γρίφος…

Όχι, ο κ. Στρος-Καν δεν είναι ο σωτήρας της Ελλάδας

               Του Guy Burgel, καθηγητή
Πανεπιστημίου Paris-Ouest-Nanterre-La Défence*           δημοσιεύτηκε 18.05.11
                         

Η τραγωδία στην οποία μας βυθίζει το κακό Νεοϋορκέζικο θρίλερ του Dominique Strauss-Kahn υπερβαίνει το άτομο, τη διαβολική διαστροφή συνδυασμένων συμφερόντων ή το παράλογο των ανθρώπινων συμπεριφορών, καθώς και το σεβασμό βέβαια του τεκμηρίου αθωότητας.

Οι συγκρούσεις στα δελτία ειδήσεων -καταδίκη του γενικού διευθυντή του Δ. Ν. Τ., αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, προοπτικές των γαλλικών προεδρικών εκλογών- θέτουν το ζήτημα της συνοχής της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής πολιτικής και τις επιπτώσεις της στο μέλλον των εθνών. Η Ελλάδα είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ο Έλληνας σοσιαλιστής πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου συνεχίζει το μονοπάτι του σταυρού , που επιβάλλεται από τους διεθνείς φορείς. Το ΔΝΤ επικεφαλής σε μια προσπάθεια να αποκατασταθούν τα δημόσια οικονομικά της χώρας του.